Dit artikel, dat is geschreven als paper voor de Spirituality & Management Conference in Wenen (december 2010), bestudeert paradoxen als een ingang tot spiritualiteit in de training van toekomstige leiders. De onoplosbare dualiteit en bijbehorende dichotomie van een paradox zet ons aan tot diepere lagen van wijsheid.
Het paper begint met een beschrijving van het concept van spirit in organisaties en leiderschap, de vitale levenskracht van een organisatie. Het bestaan van paradoxale spanningen is een wezenlijke bron van spirit in een organisatie. Ondernemingen die tegengestelde krachten verwelkomen, ermee worstelen en onconventionele manieren vinden om ze te verzoenen, spreken de creativiteite en levendigheid van hun medewerkers aan. Op zulke plekken wordt een beroep gedaan op de wijsheid en ervaring van alle mensen. In het artikel worden paradoxen afgebakend van dilemma’s en polariteiten en worden de implicaties van paradoxaal denken voor leiderschap en leiderschapsontwikkeling.
Het grootste deel van het artikel is gewijd aan een case study: het gebruik van paradoxen wordt geillustreerd aan de hand van een langdurig en veelomvattend leiderschapsprogramma. Door middel van training in zes paradoxen, zoals Vrijlatend Sturen en Bezielde Zakelijkheid, leren leiders om de complexiteit in en rond hun organisatie te hanteren. Ze ontwikkelen een besef van een dieper liggende eenheid, die hen in staat stelt om hun organisatie te leiden vanuit heelheid.